فصل سوم : دیگر برکات تربت امام حسین علیه السلام
3 / 1ایمن شدن از هر ترسی
الأمالی ، طوسی به نقل از زید ابو اُسامه ، از امام صادق علیه السلام : خداوند متعال ، تربت جدّم حسین علیه السلام را شفای هر درد و ایمنی از هر ترسی قرار داد .
تهذیب الأحکام به نقل از محمّد بن عیسی یقطینی : امام رضا علیه السلام ، بقچه لباس و غلامانی برایم فرستاد و هزینه حجّی برای من ، برادرم موسی بن عبید و یونس بن عبد الرحمان فرستاد و به ما فرمان داد که از سوی او ، حج بگزاریم . هزینه ، یکصد دینار و برای هر سه نفر بود . هنگامی که خواستم لباس ها را آماده و مرتّب کنم ، در لا به لای لباس ها ، تربتی دیدم . به پیک گفتم : این چیست ؟ پیک گفت : امام علیه السلام هیچ کالایی را نمی فرستد ، جز این که تربتی از قبر حسین علیه السلام در آن ، قرار می دهد . سپس پیک گفت : امام رضا علیه السلام می فرماید : «آن ، به اذن خدا ، امان [ از دستبُرد و تباهی ]است» . امام رضا علیه السلام به ما فرمان داده بود تا با آنچه برایمان فرستاده بود ، به خاندانش و نیازمندانی که به آنان توجّهی نمی شود ، رسیدگی کنیم .
المزار للمفید عن محمّد بن عیسی عن رجل :بَعَثَ إلَیَّ أبُو الحَسَنِ الرِّضا علیه السلام مِن خُراسانَ رِزَمَ ثِیابٍ وکانَ بَینَ ذلِکَ طینٌ ، فَقُلتُ لِلرَّسولِ : ما هذا ؟ قالَ : طینُ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام ، ما کانَ یُوَجِّهُ شَیئا مِنَ الثِّیابِ ولا غَیرِهِ إلّا ویَجعَلُ فیهِ الطّینَ ، ویَقولُ : هُوَ أمانٌ بِإِذنِ اللّهِ تَعالی. (1)
الأمان :لَمّا وَرَدَ الصّادِقُ علیه السلام إلَی العِراقِ اجتَمَعَ النّاسُ إلَیهِ ، فَقالوا : یا مَولانا تُربَهُ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ ، فَهَل هِیَ أمانٌ مِن کُلِّ خَوفٍ ؟ فَقالَ : نَعَم ، إذا أرادَ أحَدُکُم أن یَکونَ آمِنا مِن کُلِّ خَوفٍ ، فَلیَأخُذِ السُّبحَهَ مِن تُربَتِهِ علیه السلام ویَدعو بِدُعاءِ لَیلَهِ المَبیتِ عَلَی الفِراشِ ثَلاثَ مَرّاتٍ ، ثُمَّ یُقَبِّلُها ویَضَعُها عَلی عَینِهِ ویَقولُ : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِحَقِّ هذِهِ التُّربَهِ وبِحَقِّ صاحِبِها ، وبِحَقِّ جَدِّهِ ، وبِحَقِّ أبیهِ ، وبِحَقِّ اُمِّهِ ، وبِحَقِّ أخیهِ ، وبِحَقِّ وُلدِهِ الطّاهِرینَ ، اجعَلها شِفاءً مِن کُلِّ داءٍ ، وأمانا مِن کُلِّ خَوفٍ ، وحِفظا مِن کُلِّ سوءٍ ، ثُمَّ یَضَعُها فی جَیبِهِ ، فَإِن فَعَلَ ذلِکَ فِی الغَداهِ فَلا یَزالُ فی أمانِ اللّهِ حَتَّی العِشاءِ ، وإن فَعَلَ ذلِکَ فِی العِشاءِ فَلا یَزالُ فی أمانِ اللّهِ حَتَّی الغَداهِ. (2)
3 / 2تَضاعُفُ فَضلِ السُّجودِ عَلَیهاکتاب من لا یحضره الفقیه عن الصادق علیه السلام :السُّجودُ عَلی طینِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام یُنَوِّرُ إلَی الأَرضِ السّابِعَهِ. (3)
1- .المزار للمفید : ص 144 ح 6 ، کامل الزیارات : ص 466 ح 707 ، المزار الکبیر : ص 362 ح 6 ، مکارم الأخلاق : ج 1 ص 542 ح 1787 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 124 ح 23 .
2- .الأمان : ص 47 ، فلاح السائل : ص 392 ح 266 نحوه ، بحار الأنوار : ج 86 ص 276 ح 41 .
3- .کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 1 ص 268 ح 829 .
المزار ، مفید به نقل از محمّد بن عیسی ، از مردی : امام رضا علیه السلام ، بقچه لباسی از خراسان ، به سوی من فرستاد که میان آن ، تربتی بود . به پیک گفتم : این چیست ؟ گفت : تربت قبر حسین علیه السلام است . امام علیه السلام هیچ لباس و یا کالای دیگری را نمی فرستد ، جز آن که در آن ، تربت قرار می دهد و می فرماید : «آن ، به اذن خدای متعال ، امان [ از دستبُرد و تباهی ]است ».
الأمان :هنگامی که امام صادق علیه السلام به عراقْ وارد شد ، مردم ، گِردش را گرفتند و گفتند : ای مولای ما ! تربت قبر حسین علیه السلام ، شفای هر دردی است . آیا آن ، ایمنی از هر ترسی هم هست ؟ فرمود : «آری . هر گاه کسی از شما خواست که از هر ترسی ایمن باشد ، از تربت حسین علیه السلام ، تسبیحی بسازد و در بسترش ، سه بار دعای لیله المَبیت را بخواند . سپس ، آن تسبیح را ببوسد و بر چشمش بگذارد و بگوید : خدایا ! من از تو ، به حقّ این تربت و صاحب آن ، و به حقّ جدّش ، و به حقّ پدرش ، و به حقّ مادرش ، و به حقّ برادرش ، و به حقّ فرزندان پاکش ، می خواهم که آن را شفا از هر دردی و ایمنی از هر ترسی و حفاظت از هر بدی ای قرار دهی سپس ، آن را در جیبش بگذارد که اگر این کار را در صبح بکند ، پیوسته تا شامگاه ، در امان خدا خواهد بود ، و اگر در شامگاه انجام دهد ، پیوسته تا صبح ، در امان است ».
3 / 2چند برابر شدن ثواب سجده بر تربت امام علیه السلام
کتاب من لایحضره الفقیه از امام صادق علیه السلام : سجده بر تربت قبر حسین علیه السلام ، تا زمین هفتم را نورانی می کند .
مصباح المتهجّد عن معاویه بن عمّار :کانَ لِأَبی عَبدِ اللّهِ [الصّادِقِ] علیه السلام خَریطَهُ (1) دیباجٍ (2) صَفراءُ فیها تُربَهُ أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام ، فَکانَ إذا حَضَرَتهُ الصَّلاهُ صَبَّهُ عَلی سَجّادَتِهِ وسَجَدَ عَلَیهِ . ثُمَّ قالَ علیه السلام : السُّجودُ عَلی تُربَهِ أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام یَخرِقُ (3) الحُجُبَ السَّبعَ. (4)
إرشاد القلوب :کانَ الصّادِقُ علیه السلام لا یَسجُدُ إلّا عَلی تُرابٍ مِن تُربَهِ الحُسَینِ علیه السلام تَذَلُّلاً للّهِِ تَعالی ، وَاستِکانَهً إلَیهِ. (5)
مکارم الأخلاق فی فَضلِ المِسبَحَهِ مِن تُربَهِ الحُسَینِ علیه السلام : رُوِی عَنِ الصّادِقِ علیه السلام : مَن أدارَها مَرَّهً واحِدَهً بِالاِستِغفارِ أو غَیرِهِ ، کُتِبَ لَهُ سَبعینَ مَرَّهً ، وإنَّ السُّجودَ عَلَیها یَخرِقُ الحُجُبَ السَّبَع. (6)
الاحتجاج فی ذِکرِ أسئِلَهِ الحِمیَرِیِّ لِلإِمامِ الحُجَّهِ علیه السلام : وسَأَلَ عَنِ السَّجدَهِ عَلی لَوحٍ مِن طینِ القَبرِ ، وهَل فیهِ فَضلٌ ؟ فَأَجابَ : یَجوزُ ذلِکَ ، وفیهِ الفَضلُ. (7)
3 / 3فَضلُ المِسبَحَهِ مِنهاالمزار الکبیر عن محمّد الثقفی عن الصادق جعفر بن محمّد علیه السلام :إنَّ فاطِمَهَ بِنتَ رَسولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِما کانَت سُبحَتُها مِن خَیطِ صوفٍ مُفَتَّلٍ مَعقودٍ عَلَیهِ عَدَدَ التَّکبیراتِ ، وکانَت علیهاالسلامتُدیرُها بِیَدِها تُکَبِّرُ وتُسَبِّحُ ، حَتّی قُتِلَ حَمزَهُ بنُ عَبدِ المُطَّلِبِ ، فَاستَعمَلَت تُربَتَهُ وعَمِلَتِ التَّسابیحَ فَاستَعمَلَهَا النّاسُ ، فَلَمّا قُتِلَ الحُسَینُ - عَلَیهِ السَّلامُ وجَدَّدَ عَلی قاتِلِهِ العَذابَ - عُدِلَ بِالأَمرِ إلَیهِ ؛ فَاستَعمَلوا تُربَتَهُ لِما فیها مِنَ الفَضلِ وَالمَزِیَّهِ. (8)
1- .الخَرِیطه : وعاء من أدم وغیره ، یشرج [أی یشدّ] علی ما فیها (الصحاح : ج 3 ص 1123 «خرط») .
2- .الدیباج : ثوب سَدَاه ولحمته إبریسم (المصباح المنیر : ص 188 «دبج») .
3- .. فی المصدر : «یغرق» ، والتصویب من المصادر الاُخری .
4- .مصباح المتهجّد : ص 733 ، الدعوات : ص 188 ح 520 و 519 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 153 ح 14 .
5- .إرشاد القلوب : ص 115 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 158 ح 25 .
6- .مکارم الأخلاق : ج 2 ص 68 ح 2171 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 334 ح 16 .
7- .الاحتجاج : ج 2 ص 583 ح 357 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 149 ح 8 .
8- .المزار الکبیر : ص 366 ح 11 ، المزار للمفید : ص 150 ح 1 عن عبد اللّه بن إبراهیم بن مُحَمَّدٍ الثقفی ، مکارم الأخلاق : ج 2 ص 30 ح 2065 عن إبراهیم بن مُحَمَّدٍ الثقفی وکلاهما من دون إسنادٍ إلی أحدٍ من أهل البیت علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 85 ص 333 ح 16 .
مصباح المتهجّد به نقل از معاویه بن عمّار : امام صادق علیه السلام ، انبانی از دیبای زرد داشت که در آن ، تربت ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام بود و چون وقت نمازش می شد ، آن را بر سجّاده اش می ریخت و بر آن ، سجده می کرد . سپس می فرمود : «سجده بر تربت ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام ، حجاب های هفتگانه را می دَرَد » .
إرشاد القلوب :امام صادق علیه السلام ، بر خاکی بجز خاک قبر حسین علیه السلام ، سجده نمی کرد ، برای اظهار خواری و فروتنی در برابر خدای متعال .
مکارم الأخلاق در برتری تسبیح ساخته شده از تربت امام حسین علیه السلام : از امام صادق علیه السلام روایت شده است : «هر کس ، آن را یک دور به ذکر آمرزش خواهی یا ذکر دیگری بچرخانَد ، هفتاد مرتبه برایش نوشته می شود و سجده بر آن ، حجاب های هفتگانه را می دَرَد » .
الاحتجاج در یادکرد پرسش های حِمیَری از امام زمان علیه السلام : او از سجده بر لوحی از گِل قبر [ حسین علیه السلام ] پرسید که : آیا فضیلتی (برتری ای) دارد ؟ امام علیه السلام پاسخ داد : «این ، جایز است و فضیلت دارد» .
3 / 3برتریِ تسبیح تربت امام علیه السلام
المزار الکبیر به نقل از محمّد ثقفی ، از امام صادق علیه السلام : تسبیح فاطمه ، دختر پیامبر خدا که درود خدا بر آن دو باد ، از نخ پشمیِ تابیده بود که به عدد تکبیرها ، گِره داشت و او با دستش ، آن را می چرخانْد و تکبیر و تسبیح می گفت تا آن که حمزه بن عبد المطّلب ، به شهادت رسید ، پس تربت او را برای ساختن تسبیح ، به کار برد و مردم نیز چنین کردند . هنگامی که حسین علیه السلام کشته شد که خداوند ، عذاب قاتلش را مکرّر کند ، به او روی آوردند و تربتش را به دلیل فضیلت و مزیّتش به کار بردند .
کتاب من لا یحضره الفقیه عن الصادق علیه السلام :مَن کانَ مَعَهُ سُبحَهٌ مِن طینِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام ، کُتِبَ مُسَبِّحا وإن لَم یُسَبِّح بِها. (1)
المزار للمفید :رُوِیَ عَنِ الصّادِقِ علیه السلام : مَن أدارَ الحُجَیرَ مِن تُربَهِ الحُسَینِ علیه السلام فَاستَغفَرَ بِهِ مَرَّهً واحِدَهً ، کُتِبَ لَهُ بِالواحِدَهِ سَبعونَ مَرَّهً ، وإن أمسَکَ السُّبحَهَ فی یَدِهِ ولَم یُسَبِّح بِها فَفی کُلِّ حَبَّهٍ سَبعُ مَرّاتٍ. (2)
المزار للمفید عن کتاب الحسن بن محبوب :إنَّ أبا عَبدِ اللّهِ علیه السلام سُئِلَ عَنِ استِعمالِ التُّربَتَینِ مِن طینِ قَبرِ حَمزَهَ وقَبرِ الحُسَینِ علیهماالسلام وَالتَّفاضُلِ بَینَهُما ؟ فَقالَ علیه السلام : المِسبَحَهُ الَّتی مِن طینِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام تُسَبِّحُ بِیَدِ الرَّجُلِ مِن غَیرِ أن یُسَبِّحَ . قالَ : وقالَ : رَأَیتُ أبا عَبدِ اللّهِ علیه السلام وفی یَدِهِ السُّبحَهُ مِنها ، فَقیلَ لَهُ فی ذلِکَ ، فَقالَ : أما إنَّها أعوَدُ عَلَیَّ أو قالَ : أخَفُّ عَلَیَّ . ورُوِیَ : أنَّ الحورَ العینَ إذا أبصَرنَ واحِدا مِنَ الأَملاکِ یَهبِطُ إلَی الأَرضِ لِأَمرٍ ما ، یَستَهدینَ التَّسبیحَ وَالتُّربَهَ مِن قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام . (3)
.
1- .کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 1 ص 268 ح 829 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 340 ح 28 نقلاً عن الذکری .
2- .المزار للمفید : ص 150 ح 2 ، المزار الکبیر : ص 367 ح 12 ، مصباح المتهجّد : ص 735 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 136 ح 77 .
3- .المزار للمفید : ص 151 ح 4 و ح 5 ، المزار الکبیر : ص 367 ح 14 و ح 15 و ح 16 ، مکارم الأخلاق : ج 2 ص 30 ح 2066 و 2067 و لیس فیه من «قال : وقال» إلی «أخفّ علیّ» ، بحار الأنوار : ج 101 ص 133 ح 66 و 67 .
کتاب من لا یحضره الفقیه از امام صادق علیه السلام : هر کس تسبیحی از قبر حسین علیه السلام به همراه داشته باشد ، [ در پیشگاه خدا ]تسبیحگو نوشته می شود ، هر چند با آن ، تسبیح نگوید .
المزار ، مفید:از امام صادق علیه السلام روایت شده است : «هر کس دانه های تسبیحی [ ساخته شده ] از تربت حسین علیه السلام را بچرخانَد و یک دور ، ذکر استغفار بگوید ، هر یک از آنها ، برایش هفتاد برابر نوشته می شود و اگر تسبیح را در دستش بگیرد و با آن ، تسبیح هم نگوید ، در برابر هر دانه ، هفت بار [ تسبیح ]برایش نوشته می شود ».
المزار ، مفید به نقل از کتاب حسن بن محبوب : از امام صادق علیه السلام در باره به کار بردن دو تربت قبر حمزه و امام حسین علیه السلام و تفاوت آنها پرسیدند . امام علیه السلام فرمود : «تسبیحی که از گِل قبر حسین علیه السلام است ، در دست انسان ، تسبیح می گوید ، بدون آن که انسان ، تسبیح بگوید ». راوی گفت : دیدم که امام صادق علیه السلام ، تسبیحی را از آن تربت ، به دست داشت و چون در باره اش پرسیدند ، فرمود : «این ، به حتم ، برایم سودمندتر است» یا فرمود : «راحت تر است » . و روایت شده که چون حوریان بهشتی ، یکی از فرشتگان را می بینند که برای کاری به زمین فرود می آید ، از او ، تسبیح و تربت قبر حسین علیه السلام را سوغات می خواهند .
تهذیب الأحکام عن الحسن بن علیّ بن شعیب الصایغ المعروف بأبی صالح یرفعه إلی بعض أصحاب أبی الحسن موسی بن جعفر [الکاظم] علیه السلام ، قال :دَخَلتُ إلَیهِ ، فَقالَ : لا تَستَغنی شیعَتُنا عَن أربَعٍ : خُمرَهٍ (1) یُصَلّی عَلَیها ، وخاتَمٍ یَتَخَتَّمُ بِهِ ، وسِواکٍ یَستاکُ بِهِ ، وسُبحَهٍ مِن طینِ قَبرِ أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام فیها ثَلاثٌ وثَلاثونَ حَبَّهً ، مَتی قَلَّبَها ذاکِرا للّهِِ کُتِبَ لَهُ بِکُلِّ حَبَّهٍ أربَعونَ حَسَنَهً ، وإذا قَلَّبَها ساهِیا یَعبَثُ بِها کُتِبَ لَهُ عِشرونَ حَسَنَهً. (2)
المزار للمفید عن أبی القاسم محمّد بن علیّ عن أبی الحسن الرضا علیه السلام :مَن أدارَ الحُجَیرَ مِنَ التُّربَهِ وقالَ : «سُبحانَ اللّهِ وَالحَمدُ للّهِِ ولا إلهَ إلَا اللّهُ وَاللّهُ أکبَرُ» مَعَ کُلِّ حَبَّهٍ مِنها ، کُتِبَ لَهُ بِها سِتَّهُ آلافِ حَسَنَهٍ ، ومُحِیَ عَنهُ سِتَّهُ آلافِ سَیِّئَهٍ ، ورُفِعَ لَهُ سِتَّهُ آلافِ دَرَجَهٍ ، واُثبِتَ لَهُ مِنَ الشَّفاعَهِ مِثلُها. (3)
تهذیب الأحکام عن محمّد بن عبد اللّه بن جعفر الحمیری :کَتَبتُ إلَی الفَقیهِ [أیِ الإِمامِ المَهدِیِّ] علیه السلام أسأَ لُهُ : هَل یَجوزُ أن یُسَبِّحَ الرَّجُلُ بِطینِ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام ؟ وهَل فیهِ فَضلٌ ؟ فَأَجابَ وقَرَأتُ التَّوقیعَ ومِنهُ نَسَختُ : یُسَبِّحُ بِهِ ؛ فَما فی شَیءٍ مِنَ التَّسبیحِ أفضَلُ مِنهُ ، ومِن فَضلِهِ أنَّ المُسَبِّحَ یَنسَی التَّسبیحَ ویُدیرُ السُّبحَهَ ، فَیُکتَبُ لَهُ ذلِکَ التَّسبیحُ. (4)
1- .الخُمْرهُ : سجّاده تعمل من سعف النخل وتُرمَل بالخیوط (الصحاح : ج 2 ص 649 «خمر») .
2- .تهذیب الأحکام : ج 6 ص 75 ح 147 ، روضه الواعظین : ص 451 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 132 ح 61 وراجع : مصباح المتهجّد : ص 735 والمزار الکبیر : ص 368 ح 18 ومکارم الأخلاق : ج 2 ص 29 ح 2064 .
3- .المزار للمفید : ص 151 ح 3 ، المزار الکبیر : ص 367 ح 13 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 133 ح 65 .
4- .تهذیب الأحکام : ج 6 ص 75 ح 148 ، الاحتجاج : ج 2 ص 583 ح 357 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 132 ح 62 .
تهذیب الأحکام به نقل از حسن بن علی بن شعیب صائغ ، مشهور به ابو صالح ، که سند حدیث را به یکی از یاران امام کاظم علیه السلام می رساند : بر امام [ کاظم علیه السلام ] وارد شدم . فرمود : «شیعیان ما ، از چهار چیز ، بی نیاز نیستند : سجّاده ای برای نماز ، انگشتری برای دست ، مسواکی برای مسواک زدن ، و تسبیحی از تربت قبر ابا عبد اللّه الحسین علیه السلام که سی و سه دانه داشته باشد و هر گاه آن را به ذکر خدا بچرخانَد ، در برابر هر دانه ، چهل حَسَنه برایش نوشته می شود و هنگامی که به غفلت و بازی ، آن را می چرخانَد ، بیست حَسَنه برایش نوشته می شود ».
المزار ، مفید به نقل از ابو القاسم محمّد بن علی ، از امام رضا علیه السلام : هر کس دانه های [ تسبیحی ] ساخته شده از تربت حسین علیه السلام را بچرخانَد و با هر دانه آن ، «سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلّا اللّه و اللّه أکبر» بگوید ، در برابر هر دانه آن ، شش هزار حَسَنه برایش نوشته می شود و شش هزار گناه ، از او زدوده می شود و شش هزار درجه ، بالا برده می شود و به همین تعداد ، برایش حقِّ شفاعتْ ثبت می شود .
تهذیب الأحکام به نقل از محمّد بن عبد اللّه بن جعفر حِمیَری : به فقیه [یعنی امام مهدی علیه السلام ] نامه نوشتم و از ایشان پرسیدم : آیا جایز است که انسان ، با گِل قبر حسین علیه السلام تسبیح بگوید ؟ و آیا چنین تسبیحی ، برتری ای [ بر دیگر تسبیح ها ] دارد ؟ امام علیه السلام در پاسخ که من آن را خواندم و نسخه برداری کردم نوشت : «با آن ، تسبیح بگوید که هیچ تسبیحی از آن ، برتر نیست و از برتری های آن ، این است که [وقتی] دارنده اش از تسبیحگویی غافل می شود و تسبیح را می چرخاند [ باز هم در نامه اعمال ، ] برایش تسبیح گفتن ، نوشته می شود» .
بحار الأنوار :وَجَدتُ بِخَطِّ الشَّیخِ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ الجُباعِیِّ جَدِّ الشَّیخِ البَهائِیِّ قَدَّسَ اللّهُ روحَهُما ، نَقلاً مِن خَطِّ الشَّهیدِ رَفَعَ اللّهُ دَرَجَتَهُ ، نَقلاً مِن مَزارٍ بِخَطِّ مُحَمَّدِ بنِ مُحَمَّدِ بنِ الحُسَینِ بنِ مَعِیَّهَ، قالَ : رُوِیَ عَنِ الصّادِقِ علیه السلام أنَّهُ قالَ : مَنِ اتَّخَذَ سُبحَهً مِن تُربَهِ الحُسَینِ علیه السلام ، إن سَبَّحَ بِها ، وإلّا سَبَّحَت فی کَفِّهِ ، وإذا حَرَّکَها وهُوَ ساهٍ کُتِبَ لَهُ تَسبیحَهٌ ، وإذا حَرَّکَها وهُوَ ذاکِرُ اللّهِ تَعالی کُتِبَ لَهُ أربَعینَ تَسبیحَهً. (1)
3 / 4الحَثُّ عَلی تَحنیکِ الأَولادِ بِهاتهذیب الأحکام عن الحسین بن أبی العلاء :سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّهِ [الصّادِقَ] علیه السلام یَقولُ : حَنِّکوا (2) أولادَکُم بِتُربَهِ الحُسَینِ علیه السلام ؛ فَإِنَّها أمانٌ. (3)
روضه الواعظین عن الصادق علیه السلام :حَنِّکوا أولادَکُم بِتُربَهِ الحُسَینِ علیه السلام ؛ فَإِنَّها أمانٌ مِن کُلِّ داءٍ. (4)
1- .بحار الأنوار : ج 85 ص 340 ح 32 .
2- .الحَنَک : ما تحت ذقن الإنسان وغیره ، الأعلی داخل الفم ، والأسفل فی طرف مُقدّم اللحیین من أسفلهما . واتّفقوا علی تحنیک المولود عند ولادته ... ویستحبّ تحنیکه بالتربه الحُسَینِیّه والماء ؛ کأن یُدخَل ذلِکَ إلی حَنَکِهِ وهو أعلی داخل الفم (مجمع البحرین : ج 1 ص 467 «حنک») .
3- .تهذیب الأحکام : ج 6 ص 74 ح 143 ، المزار للمفید : ص 144 ح 5 ، کامل الزیارات : ص 466 ح 708 ، المزار الکبیر : ص 362 ح 5 ، مصباح المتهجّد : ص 732 ، الدعوات : ص 185 ح 513 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 124 ح 24 .
4- .روضه الواعظین : ص 451 وراجع: الکافی : ج 6 ص 24 ح 4 وتهذیب الأحکام : ج 7 ص 436 ح 1740 ومکارم الأخلاق :ج 1 ص 489 .
بحار الأنوار :به خطّ شیخ محمّد بن علی جُباعی ، جدّ شیخ بهایی که خداوند ، روح هایشان را پاک بدارد ، به نقل از خطّ شهید اوّل که خداوند ، درجه اش را رفیع گردانَد ، به نقل از کتابی در موضوع زیارات و به خطّ محمّد بن محمّد بن حسین بن مَعیّه ، یافتم که نوشته بود : از امام صادق علیه السلام روایت شده که : «هر کس از تربت حسین علیه السلام تسبیحی بر گیرد ، اگر با آن ، تسبیح بگوید [ ، که چه بهتر] ، و گر نه آن تسبیح در کف دستش تسبیح می گوید ، و اگر آن را به غفلتْ تکان دهد ، یک تسبیح برایش نوشته می شود ، و چون به ذکر خدای متعال حرکتش دهد ، چهل تسبیح برایش نوشته می شود ».
3 / 4تشویق به برداشتن کام کودک با تربت امام علیه السلام
تهذیب الأحکام به نقل از حسین بن ابی العلاء : شنیدم که امام صادق علیه السلام می فرماید : «کام (سَقّ) فرزندانتان را با تربت حسین علیه السلام بردارید که آن ، امان است ».
روضه الواعظین از امام صادق علیه السلام : کام فرزندانتان را با تربت حسین علیه السلام بردارید که آن ، امان از هر دردی است .
3 / 5وَضعُ تُربَتِهِ مَعَ المَیِّتِ فی قَبرِهِتهذیب الأحکام عن محمّد بن عبد اللّه بن جعفر الحمیری :کَتَبتُ إلَی الفَقیهِ [الإِمامِ المَهدِیِّ] علیه السلام أسأَ لُهُ عَن طینِ القَبرِ یوضَعُ مَعَ المَیِّتِ فی قَبرِهِ ، هَل یَجوزُ ذلِکَ أم لا ؟ فَأَجابَ وقَرَأتُ التَّوقیعَ ومِنهُ نَسَختُ : یوضَعُ مَعَ المَیِّتِ فی قَبرِهِ ، ویُخلَطُ بِحَنوطِهِ (1) إن شاءَ اللّهُ. (2)
مصباح المتهجّد عن جعفر بن عیسی عن أبی الحسن [الکاظم] علیه السلام :ما عَلی أحَدِکُم إذا دَفَنَ المَیِّتَ ووَسَّدَهُ التُّرابَ ، أن یَضَعَ مُقابِلَ وَجهِهِ لَبِنَهً مِنَ الطّینِ (3) ولا یَضَعُها تَحتَ رَأسِهِ. (4)
منتهی المطلب :یُستَحَبُّ أن یَجعَلَ مَعَهُ [أی مَعَ المَیِّتِ] شَیئا مِن تُربَهِ الحُسَینِ علیه السلام طَلَبا لِلبَرَکَهِ وَالاِحتِرازِ مِنَ العَذابِ وَالسِّترِ مِنَ العِقابِ . فَقَد رُوِیَ أنَّ امرَأَهً کانَت تَزنی وتَضَعُ أولادَها فَتُحرِقُهُم بِالنّارِ خَوفا مِن أهلِها ، ولَم یَعلَم بِهِ غَیرُ اُمِّها ، فَلَمّا ماتَت دُفِنَت فَانکَشَفَ التُّرابُ عَنها ولَم تَقبَلهَا الأَرضُ ، فَنُقِلَت عَن ذلِکَ المَوضِعِ إلی غَیرِهِ فَجَری لَها ذلِکَ ، فَجاءَ أهلُها إلَی الصّادِقِ علیه السلام وحَکَوا لَهُ القِصَّهَ ، فَقالَ لِاُمِّها : ما کانَت تَصنَعُ هذِهِ فی حَیاتِها مِنَ المَعاصی ؟ فَأَخبَرَتهُ بِباطِنِ أمرِها . فَقالَ علیه السلام : إنَّ الأَرضَ لا تَقبَلُ هذِهِ ، لِأَنَّها کانَت تُعَذِّبُ خَلقَ اللّهِ بِعَذابِ اللّهِ ، اِجعَلوا فی قَبرِها شَیئا مِن تُربَهِ الحُسَینِ علیه السلام ، فَفُعِلَ ذلِکَ فَسَتَرَهَا اللّهُ تَعالی (5) .
1- .الحَنوط : ما یُخلَط من الطِّیب لأکفان الموتی وأجسامهم خاصّه (النهایه : ج 1 ص 450 «حنط») .
2- .تهذیب الأحکام : ج 6 ص 76 ح 149 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 132 ح 62 .
3- .فی بحار الأنوار : «طین الحُسَینِ» بدل «الطین» .
4- .مصباح المتهجّد : ص 735 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 136 ح 75 .
5- .منتهی المطلب : ج 7 ص 386 ، بحار الأنوار : ج 82 ص 45 ح 31 .